Στίχοι: Γιάννης Λογοθέτης.Μουσική: Δήμος Μούτσης.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, «ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ Α», 1972.
Μια φορά κι εγώ κοίταξα πίσω
είπα να χαθώ να μη γυρίσω.
Έτσι είν' η ζωή και πώς να την αλλάξεις
άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή
έτσι είν' η ζωή και πώς να την ξεγράψεις
πώς να την ξεγράψεις με μολύβι και χαρτί.
Κράτα μου το χέρι κράτα το παράπονό μου
κράτα την καρδιά σου ώσπου να 'ρθει το πρωί
και να θυμηθείς πριν φύγεις να σου δώσω
κόκκινο γαρύφαλο κι ένα γλυκό φιλί.
Μια φορά κι εγώ είπα να φύγω
από τους καημούς για να ξεφύγω.
Έτσι είν' η ζωή και πώς να την αλλάξεις
άλλοι κλαίνε κι άλλοι γελάνε δηλαδή
έτσι είν' η ζωή και πώς να την ξεγράψεις
πώς να την ξεγράψεις με μολύβι και χαρτί.
Κράτα μου το χέρι κράτα το παράπονό μου
κράτα την καρδιά σου ώσπου να 'ρθει το πρωί
και να θυμηθείς πριν φύγεις να σου δώσω
κόκκινο γαρύφαλο κι ένα γλυκό φιλί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου