Τα ποιήματά μας
πάνε χρόνια τώρα
άσπρισαν τα μαλλιά τους
οι λέξεις τους
δόντια που πέφτουν
καρδιακές αρρυθμίες
οι μέρες τους
αιμορραγικά εγκεφαλικά
τα βράδια τους.
Ξεκούρδιστες κιθάρες
τα ποιήματά μας
σέρνονται, επαιτούν
σε ηλεκτρονικούς ιστούς
ένα ντιν, δυο κλικ
σε αποξηραμένα πληκτρολόγια
πετούν και χάνονται
άφωνα πουλιά
με τα φτερά τους
πισσωμένα αλαζονεία
Τα ποιήματά μας
στάσιμα νερά
που ούτε τον κόρφο τους
δε φτύνουν.
Πηγή:https://pribas.blogspot.com/2017/10/blog-post_20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου