Ω χορεύτρια, μελαχρινή χορεύτρια,
ω ψυχή σάρκας παθιασμένης,
όσο εσύ κινείσαι πάντα ίδια και υπέροχη πάντα
κάτω από τη μουσική και από τα φώτα
που φτιάχτηκαν για νά ’ναι με τη δόξα
και τις δυνατές τους συγκινήσεις μόνο για σένα,
εγώ μες στο σκοτάδι λειώνω
και πυρετός με ζώνει, να με συντρίψει θέλει
στων φώτων τον ορυμαγδό, ενώ η ψυχή μου
μαρτύρια έχει γεμίσει
και πόνους, και μεγάλα όνειρα πικρά
σηκώθηκαν ψηλά ψηλά πάνω απ’ τους ώμους σου.
[23 Δεκεμβρίου 1927]
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου