Θανάσης Τριαρίδης-Για τους άγνωστους σφαγμένους

Όποτε βλέπω Μνημείο Άγνωστου Στρατιώτη

δεν μπορώ να διόλου να το σεβαστώ,

πιο πολύ τρόμο μου προκαλεί,

όπως και κάθε παρέλαση με όπλα και τανκς και αεροπλάνα

που φτιάχτηκαν να σκοτώνουν και να τρομοκρατούν.

Ένα μονάχα μνημείο θα μπορούσα να σεβαστώ:

ένα Μνημείο για τους Άγνωστους Σφαγμένους.

Για αυτούς που εκτελέστηκαν 

από τους άγνωστους στρατιώτες,

για αυτούς που σφάχτηκαν 

από τους άγνωστους στρατιώτες,

για τις γυναίκες που βιάστηκαν και ξεκοιλιάστηκαν

από τους άγνωστους στρατιώτες,

για τα μωρά που οι άγνωστοι στρατιώτες

λιώσανε τα κεφάλια τους στους τοίχους,

για τους τόπους που βομβαρδίστηκαν

από τους άγνωστους στρατιώτες,

για τους τόπους που διαγουμίστηκαν και ρήμαξαν και σκλαβώθηκαν

από τους άγνωστους στρατιώτες.

Άρα:

όποτε βλέπω κάποιο Μνημείο για έναν Άγνωστο Στρατιώτη,

βλέπω ένα Μνημείο για κάποιον Άγνωστο Δολοφόνο.

Αντλήθηκε από το προφίλ του ποιητή στο fb