Η άνοιξη έρημη.
Το χαντάκι, γεμάτο βελούδινο σκοτάδι,
σέρνεται δίπλα μου
δίχως κατοπτρισμούς.
Το μόνο που φέγγει
είναι τα κίτρινα λουλούδια.
Με κουβαλά η σκιά μου,
όπως μια μαύρη θήκη
κουβαλά το βιολί της.
Το μόνο που θέλω να πω
αστράφτει απρόσιτο
σαν τ’ ασημικά
στο ενεχυροδανειστήριο.
*Από τη συλλογή: «Η πένθιμη γόνδολα», 1996 μετάφραση: Βασίλης Παπαγεωργίου
Πηγή: ΠΟΙΕΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου