(βράδυ Νοεμβρίου του χίλια εννιακόσια εβδομήντα πέντε)
Σαν μπήκε στο αμάξι του εκείνη τη βραδιά ο Παζολίνιβρήκε απρόσκλητο επισκέπτη: στη θέση του συνοδηγού καθότανε ξανθός άγγελος Κυρίου και μπήκε αμέσως στο ψητό, δίχως περιστροφές. «Μην ξεκινάς, Πιερ Πάολο, γιατί απόψε δεν θα τη βγάλεις καθαρή· με το ξημέρωμα θα ‘σαι κουφάρι σε κάποιαν ακρογιαλιά – αυτά σου διαμηνύει ο Κύριός μου…» Βεβαίως και δεν μάσησε ο ποιητής μας – δεν ήταν από κείνους που μασάνε: «και τι τον κόφτει τον Κύριό σου για την πάρτη μου;» τον ρώτησε ορθά κοφτά.Μα την περίμενε ετούτη την ερώτηση ο ξανθός ο άγγελος: «Ω ναι, το ξέρουμε πως δεν μας πιστεύεις, πως το δηλώνεις δώθε κείθε πως δεν υπάρχουμε· μα, όπως ξέρεις, ο Κύριός μου συμπονεί όλο τον κόσμο, κι έπειτα η μάνα σου είναι τόσο δικιά μας – θα είναι κρίμα να χάσει τον αγαπημένο της τον γιο. Και το σημαντικότερο: άθεος – ξεάθεος έκανες δουλειά ανεπανάληπτη με το Κατά Ματθαίον – τύφλα να ‘χουν οι θρησκευάμενοι οι σκηνοθέτες… Άρα έχουμε λόγους να μείνεις ζωντανός: Ίσως, περνώντας ο καιρός, να φτιάσεις και μιαν Αποκάλυψη και να ρεφάρεις μια για πάντα… »Γι αυτό σου λέω, καλέ μου: γύρισε σπίτι και κάτσε να διαβάσεις ένα βιβλίο – ό,τι βιβλίο θες. Δεν είναι απόψε η βραδιά σου…». Χαμογέλασε τότε ο Παζολίνι· «μα τι μπουνταλάς Θεός» είπε μέσα του, «μου έστειλε άγγελο ξανθό γαλανομάτη… Λίγο πιο έξυπνος να ήτανε θα μου ‘ριχνε έναν μελαχρινό με σμιχτά φρύδια και βλέμμα τσογλανίστικο και κολλητό πουκάμισο – και θα γινόταν τζάμι η δουλειά του…» Και μονομιάς έβαλε μπρος την Άλφα Ρομέο του, ξεκινώντας για την Πλατεία Τσινκουετσέντο. [Από το βιβλίο «IchBebe»- Όταν οι αμαξάδες
μαστιγώνουν τ’ άλογα, εκδόσεις Τυπωθήτω]
Πηγή: https://www.bibliotheque.gr/article/34544?fbclid=IwAR3iS-Ccq5_Oh-oIWErq_59POev50YjJn_FqKYT4bGNxx0JpSqbcjnA_3IA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου