Δεν είναι πάντα το νερό σαν ξόδι και σαν κίνηση;
Δεν είναι μια μακρόσυρτη κηδεία το ποτάμι
κι οι λιτανείες των ήχων ανάμεσα
σε σκονισμένα γιασεμιά και τριαντάφυλλα;
Σου γράφω λοιπόν…
Οι άγγελοι θα γίνουν επιθετικότεροι
κι όλο το Σύμπαν από κάποιο δρόμο φρικαλέο
θα χωρέσει κάποτε σε μια δαχτυλήθρα.
Ό,τι στο στήθος μοιάζει με κειμήλιο
θέλω ναν το πετάξω.
Χορταριασμένα χάσματα, 1974
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου