Ανδρέας Αγγελάκης - Δύο ποιήματα

 ΤΟ ΔΩΔΕΚΑ

Θεέ μου, βοήθα τους ιδαλγούς, όσους

πλήττουν στα πολιτικά στρατόπεδα,

αυτούς που λιώνει η σύφιλη κρυφά,

όσους κάνουν ρυτίδες απ’ την πολλή

την περιπλάνηση

και κείνους τους άλλους, τους θρασύδειλους,

που υποκαθιστούν τα πάθη με φιλίες,

ή γράφοντας ποιήματα περί ανέμων και υδάτων

ΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ

Καλά τα είχα φτιάξει όλα:

είχα τεκμηριώσει την απαισιοδοξία μου,

είχα αφοσιωθεί στο επάγγελμά μου,

έγραφα σουρρεαλιστικά ποιήματα

κι οι φίλοι μου ήσαν τα υποκατάστατα

της μοναξιάς, τι ωραίες συζητήσεις,

μ’ αγαπούσαν και τους αγαπούσα,-

και τώρα πώς ξεφύτρωσες εσύ

δίνοντας μια κλωτσιά στα κατεστημένα,

βάζοντας τόση ψυχή κι εμπιστοσύνη

στο φιλί σου

που πάνε περίπατο τα περί ανέφικτου

και τα λοιπά και τα λοιπά που πέρσι πίστευα;

Περιοδικό Μανδραγόρας, τ. 63