Με επιδέξια χέρια
ξετυλίγει τόπια ύφασμα
κόβει ολόισια τις αναμνήσεις
πετάει τα παλιά του υπογείου
που ’ναι φτηνότερα
εδώ και χρόνια μουχλιασμένα
Μου ράβει σάβανα
απ’ του ισογείου
να είναι σίγουρος
πως όσοι έρθουν
για τον τελευταίο ασπασμό
θα με θυμούνται αγέραστο.
Ρετάλια, Θεσσαλονίκη 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου