Γαλάζια είναι η θάλασσά σου.
Έντονα χρυσός είναι ο ήλιος σου.
Θεοί περιδιαβαίνουν χοροπηδώντας
πάνω στη λευκή άμμο σου ―
γαλήνιο μειδίαμα
στεφανώνει βασιλικά μέτωπα,
μέλη λυγερά
δυνατά από παιχνίδι κι αγώνα,
λούζονται στο φως,
λούζονται στον άνεμο
λαμπρό γαλάζιο, που ρέει γύρω από του Μαινάλου
τη στεφανωμένη με βελανιδιές κορφή.
Ελλάδα, Ελλάδα,
των αιώνων ιαματική πηγή,
σαν κλέφτες γλιστράμε κρυφά προς εσένα,
πλύνε τους ματωμένους ώμους
τις πληγές από αυτομαστιγώματα,
όρθωσε τις ράχες τις κυρτωμένες από βάρη,
βαριά φορτωμένες από αλλότριο χέρι ―
ονειρέψου μας χαμογελαστούς ελεύθερους,
ονειρέψου μας θεούς
σε απολαυστικά παιχνιδίσματα
θαλασσογάλαζης επιθυμίας,
ποτέ ενοχλημένους από στερημένο χαρά άγχος,
ποτέ από ψεύδη για της θλίψης το χρέος.
Ελλάδα, Ελλάδα,
εσύ του γένους μας το πιο λευκό όνειρο,
γκρέμισε τα τείχη της φυλακής μας,
γκρέμισέ τα με ιαχές χαράς και χορευτικούς κυματισμούς!
Λιώσε το βρόμικο, το τυλιγμένο
τσουβάλι αφαίρεσε
από τα άκρα των αφυπνισμένων πνευμάτων,
καθάρισέ μας σκληρά
στην αρμυρή φρεσκάδα του αφρού της φουρτουνιασμένης σου θά-
λασσας,
εξανάγκασέ μας πάλι
προς τα εκεί, όπου στεκόταν το ηλιόλουστο λίκνο των θεών!
1921
Μετάφραση: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου