Walter Benjamin - Loggia

Και ιδού, μέρες ανοίξεως, το ιδιότυπο ανθολόγιο του κ. Βάλτερ Μπένγιαμιν:
Γ ε ρ ά ν ι - Δυο άνθρωποι που αγαπιούνται κρέμονται πάνω απ' όλα τα ονόματά τους.
Γ α ρ ί φ α λ ο μ ο ν α σ τ η ρ ι ο ύ - Ο ερωτευμένος βλέπει αυτόν που αγαπά πάντα μοναχικό.
Α σ φ ό δ ε λ ο ς - Πίσω απ' αυτόν που αγαπιέται κλείνει η άβυσσος του φύλου, όπως και της οικογένειας.
Ά ν θ ο ς τ ο υ κ ά κ τ ο υ - Αυτός που αγαπά αληθινά νιώθει χαρά όταν πάνω στη λογομαχία έχει άδικο αυτός που αγαπιέται.
Μ η μ ε λ η σ μ ό ν ε ι - Η ενθύμηση βλέπει τον άνθρωπο που αγαπούμε πάντα σε σμίκρυνση.
Π ρ α σ ι ν ά δ α - Σαν προκύψει κάποιο εμπόδιο για την ένωση, καταφθάνει αμέσως η φαντασίωση μιας συνύπαρξης χωρίς επιθυμίες όταν έρθει το γήρας.

Μονόδρομος, μετ. Νέλλη Ανδρικοπούλου