Αν μια φορά ο ήλιος σβυστή, και
πέσει σκοτεινιά στις καρδιές των ανθρώπων,
Άφησε αγαπημένε, το χλωμό μου φως
να σου φέγγει τον τραχύ σκληρό δρόμο...
Άφησε να γελώ μόνο σα γελάς εσύ...
Άφησε να βρέχομαι μαζί σου...
Άφησε τα γκρεμισμένα χέρια μου να πλέξω
στο λαιμό σου, να γιομίσουν δύναμη να
χτίσω την αυριανή μας
ευτυχία...
Το ποίημα περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του», το οποίο έχει επιμεληθεί η ποιήτρια Ευτυχία Παναγιώτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου