Βασίλης Στεριάδης - Χρονιάρες μέρες

 ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΕΡΙΑΔΗΣ – ΧΡΟΝΙΑΡΕΣ ΜΕΡΕΣ

Κάπνιζα δεντρολίβανο, αν υπάρχει τέτοιο πράμα,

από μαγαζί σε μαγαζί, Βασίλη μου, είπε το

μεγαλύτερο κορίτσι. Δεν έγινε λόγος για

κολιέ, είπα να δώσω τόπο στην οργή,

Χριστός γεννάται.

 

Έτσι πηγαίνοντας με το πούλμαν θυμήθηκα

το σπασμένο αυτί, το σπασμένο δόντι, το

σπασμένο τζάμι του γυαλάκια φίλου μου που

τσακωθήκαμε, γυαλιά και καρφιά.

 

από «Το χαμένο Κολιέ», Κέδρος 1983