Zbigniew Herbert - Η Κότα

Η κότα αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για το που οδηγεί η

αδιάκοπη συμβίωση με τους ανθρώπους. Έχει χάσει εντελώς

την ευκινησία και τη χάρη ενός πτηνού. Η ουρά της ορθώνεται

πάνω από τον προεξέχοντα πισινό της σαν ένα πολύ μεγάλο

καπέλο κακού γούστου. Οι σπάνιες στιγμές της έκστασης, όταν

στέκεται στο ένα πόδι και γλαρώνει τα στρόγγυλα μάτια της με

τα μεμβράνινα βλέφαρα, είναι τρομερά αηδιαστικές. Και πάνω

απ’ όλα, εκείνη η παρωδία τραγουδιού, λαρυγγοσπασμικές

επικλήσεις για ένα πράγμα απερίγραπτα κωμικό: ένα στρογ-

γυλό, άσπρο, λεκιασμένο αυγό.Η κότα θυμίζει μερικούς ποιητές 

Μετάφραση: Κλείτος Κύρου

.......................................................................................................

Η κότα είναι το καλύτερο παράδειγμα σχετικά με το που οδηγεί η μόνιμη συμβίωση με τους ανθρώπους .Έχει χάσει εντελώς την αλαφράδα και την χάρη του πουλιού .Η ουρά της ξεπροβάλλει πάνω από ‘να φουσκωτό γλουτό σαν ένα τρομερά φαρδύ και κακόγουστο καπέλο .Οι σπάνιες στιγμές εκστάσεως ,όταν στέκεται στο ένα πόδι και κλείνει σφιχτά τα στρογγυλά μάτια της μ’εκείνα τα μεμβρανώδη βλέφαρα ,είναι καταπληκτικά αηδιαστικές .Κι επιπλέον ,αυτή η παρωδία τραγουδιού ,αυτές οι σπαρακτικές ικεσίες πάνω από κάτι ανείπωτα κωμικό :ένα στρογγυλό ,άσπρο  πιτσιλωτό αβγό.

Η κότα φέρνει στο νου κάποιους ποιητές.

Μετάφραση: Σπύρος Τσακνιάς

Από την σειρά βιβλίων: Οι ποιητές του κόσμου