Κ.Π. Καβάφης - Κτίσται

Η Πρόοδος οικοδομή είναι μεγάλη — φέρεικαθείς τον λίθον του· ο είς λόγους, βουλάς, ο άλλοςπράξεις — και καθημερινώς την κεφαλήν της αίρειυψηλοτέραν. Θύελλα, αιφνίδιός τις σάλος 5εάν επέλθει, σωρηδόν οι αγαθοί εργάταιορμώσι και το φρούδον των υπερασπίζοντ’ έργον.Φρούδον, διότι καθενός ο βίος δαπανάταιυπέρ μελλούσης γενεάς, κακώσεις, πόνους στέργων, ίνα η γενεά αυτή γνωρίσει ευτυχίαν10άδολον, και μακράν ζωήν, και πλούτον, και σοφίανχωρίς ιδρώτα ποταπόν, ή δούλην εργασίαν. Αλλ’ η μυθώδης γενεά ουδέποτε θα ζήσει·η τελειότης του αυτή το έργον θα κρημνίσεικι εκ νέου πας ο μάταιος κόπος αυτών θ’ αρχίσει. [1891, 1891*] [ΑΠΟΚΗΡΥΓΜΕΝΑ, 1886–1898]