Ξάφνου τα δάκτυλα κολλήσανε στα πλήκτρα
σπασμένα νύχια και φτερά σφυγμών σαϊτεμένων
ξάφνου τα δάκτυλα κόλλησαν στα πλήκτρα
μορφάζοντας αδιάκοπα χωρίς κανέναν ήχο.
«Πρέπει να κουρευτείς» είπε ο πατέρας
Και η μόδα συνεχίζεται απ΄την εποχή
της πρώτης παγκόσμιας κουρευτικής μηχανής
μέρες ατέλειωτες χρώματος χακί
αέρας λασπωμένος
η πρωϊνή βολή στο Λέχαιο-
και ύστερα όλη η ζωή μια σκοτωμένη θάλασσα
Δεν κουρευτήκαμε, δεν κάναμε μπάνιο
ντύσαμε με λουλούδια τα κορμιά μας
αναποδoγυρίσαμε τους δρόμους
ντροπιάσαμε το παρελθόν.
Ξεμασκαρέψαμε ιδεολογίες
ελευθερώσαμε κομμάτια σκέψης από τα γρανάζια της.
Αντισταθήκαμε με μια μπουκιά ψωμί,
μια αναπάντεχη αίσθηση ελευθερίας,
με αυτοσχέδιες βόμβες και αντισυλληπτικά
Κι ας το ξέραμε πως και πάλι
τελικά θα θριάμβευαν, οι θυρωροί και οι αστυφύλακες,
Κρύπτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου