ΣΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ ΟΛΟ ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ
Σε ένα δρόμο όλο επιστρέφω −
βράδυ μπροστά σε μιαν αυλόπορτα
χτυπώντας το κουδούνι.
Μ’ αρέσει να βλέπω το φως π’ ανάβει,
μ’ αρέσει ν’ ακούω βήματα
και τη σκιά στο βάθος
με μια λάμπα να προβάλλει.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Όταν καμιά φορά γυρίσω πίσω και κοιτάξω
μες στο μακρύ δρόμο,
πάντα στο βάθος βλέπω
ένα παιδί.
Τροφοδοτεί με τα λυπημένα μάτια του
τα ποιήματά μου.
ΤΙ ΕΦΤΑΙΞΕ
Καλά το ψωμί,
τον έρωτα όμως γιατί
τι έφταιξε
και μια ολόκληρη ζωή
τον ζητιανεύω.
Πηγή: Χρίστος Λάσκαρης, Ενότητα: «Σύντομο Βιογραφικό», Ποιήματα, Τύρφη 2022.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου