Θωμάς Κοροβίνης - Λόρκα

Ποτέ δε θα χορτάσει η Μεσόγειος
ν' ακούει το πιάνο, τη Μπερνάρντα, τον Ιγνάθιο
και τα καταραμένα σου τραγούδια
Φεντερίκο
Όμορφε
λυγερέ
και φλογισμένε
ποιητή και θεατρίνε
παρά που πήγες από βόλι φαλαγγίτικο
άταφος κι άκλαυτος
βορά κυνών
έν' αυγουστιάτικο πρωί
κάλλιο, αδερφέ,
να σ' έπαιρνε μεσάνυχτα
φαρμακερό φιλί κάποιου τορέρος,
κάποιου Τσιγγάνου ο γλυκασμός
να σ' εξουθένωνε
σ' ένα στροβίλισμα
παθητικά βαλσάροντας
το χάραμα
σε κάποιο πανηγύρι της Γρανάδας