San Martino Del Carso
Απ’ αυτά τα σπίτια
τίποτε άλλο δεν έχει μείνει
παρά μόνον ερείπια
Απ’ όλους εκείνους
που βαδίζαμε μαζί
κανείς δεν έχει μείνει
Μα στην καρδιά μου
κανένας σταυρός δεν λείπει
Είν’ η καρδιά μου
η πιο βασανισμένη απ’ όλες τις χώρες.
(27 Αυγούστου 1916)
Αστέρι
Αστέρι, μοναδικό μου αστέρι,
στην φτώχια ετούτης της νυχτιάς, μόνο,
για μένα, λάμψε,
μες στην μοναξιά, λάμψε·
Όμως, για μένα, αστέρι,
που ποτέ δεν σταματά να φέγγει, τ’ ομολογώ,
στις λίγες στιγμές που σου δόθηκαν,
μ’ έλουσες μ’ ένα φως
που έκανε ακόμη πιο σκληρή
την απόγνωσή μου.
(1966)
Αστέρια
Επιστρέφουν ψηλά για να κάψουνε τους μύθους.
Θα πέσουν μαζί με τα φύλλα στο πρώτο αγέρι.
Μα καθώς θα’ ρθει μιαν άλλη ανάσα
μια νέα λάμψη θα επιστρέψει.
(1927)
Η όμορφη νύχτα
Ποιο τραγούδι βγαίνει απόψε
και πλέκεται μαζί
με την κρυστάλλινη ηχώ της καρδιάς
τ’ αστέρια
Τι πλουσιοπάροχο το ανοιξιάτικο γεύμα
της νυμφευμένης καρδιάς
Ήμουν
ένα μέταλλο του σκότους
Τώρα δαγκώνω
όπως ένα μωρό το βυζί
το διάστημα
Τώρα είμαι μεθυσμένος
με το σύμπαν
(24 Αυγούστου 1916)
Ματαιοδοξία
Ξάφνου
είναι γίγαντας
ανάμεσα στα μπάζα
ο διαυγής
άναυδος
απ’ την απεραντοσύνη.
Κι ο άντρας
σκυμμένος
πάνω απ’ το νερό
κατάπληκτος
απ’ τον ήλιο
ανακαλύπτει
μια σκιά.
Αγκαλιάζει τα κομμάτια της και
την παρασέρνει μακριά.
(1917)
Ω νύχτα
Μες απ’ την μεγάλη ανησυχία της αυγής
αποκαλύπτονται τα κατάρτια.
Φύλλα, αδελφή φύλλα,
ακούω τον θρήνο σου.
Φθινόπωρα,
ετοιμοθάνατα γλυκύτατα.
Ω νεότητα,
η ώρα του αποχωρισμού μόλις πέρασε.
Οι ανοιχτοί ορίζοντες της νεότητας
ελεύθερη ορμή.
Κι εγώ έρημος ακόμα.
Χαμένος σ’ αυτή τη λαβυρινθώδη μελαγχολία.
Όμως την νύχτα σκορπίζονται οι αποχωρισμοί.
Ωκεάνιες σιωπές,
αστρικές φωλιές της παραίσθησης,
ω νύχτα.
(1919)
Αδέρφια
Σε ποιο σύνταγμα ανήκετε
αδέρφια;
Λέξη που τρέμει
μες στη νύχτα
Φύλλο που μόλις γεννήθηκε
Μες στον θαυμαστό αέρα
ξαφνικά εξεγείρεται
σ’ ετούτο τον άνδρα
στην ευθραυστότητά του
Αδέρφια
(1943)
Απ’ αυτά τα σπίτια
τίποτε άλλο δεν έχει μείνει
παρά μόνον ερείπια
Απ’ όλους εκείνους
που βαδίζαμε μαζί
κανείς δεν έχει μείνει
Μα στην καρδιά μου
κανένας σταυρός δεν λείπει
Είν’ η καρδιά μου
η πιο βασανισμένη απ’ όλες τις χώρες.
(27 Αυγούστου 1916)
Αστέρι
Αστέρι, μοναδικό μου αστέρι,
στην φτώχια ετούτης της νυχτιάς, μόνο,
για μένα, λάμψε,
μες στην μοναξιά, λάμψε·
Όμως, για μένα, αστέρι,
που ποτέ δεν σταματά να φέγγει, τ’ ομολογώ,
στις λίγες στιγμές που σου δόθηκαν,
μ’ έλουσες μ’ ένα φως
που έκανε ακόμη πιο σκληρή
την απόγνωσή μου.
(1966)
Αστέρια
Επιστρέφουν ψηλά για να κάψουνε τους μύθους.
Θα πέσουν μαζί με τα φύλλα στο πρώτο αγέρι.
Μα καθώς θα’ ρθει μιαν άλλη ανάσα
μια νέα λάμψη θα επιστρέψει.
(1927)
Η όμορφη νύχτα
Ποιο τραγούδι βγαίνει απόψε
και πλέκεται μαζί
με την κρυστάλλινη ηχώ της καρδιάς
τ’ αστέρια
Τι πλουσιοπάροχο το ανοιξιάτικο γεύμα
της νυμφευμένης καρδιάς
Ήμουν
ένα μέταλλο του σκότους
Τώρα δαγκώνω
όπως ένα μωρό το βυζί
το διάστημα
Τώρα είμαι μεθυσμένος
με το σύμπαν
(24 Αυγούστου 1916)
Ματαιοδοξία
Ξάφνου
είναι γίγαντας
ανάμεσα στα μπάζα
ο διαυγής
άναυδος
απ’ την απεραντοσύνη.
Κι ο άντρας
σκυμμένος
πάνω απ’ το νερό
κατάπληκτος
απ’ τον ήλιο
ανακαλύπτει
μια σκιά.
Αγκαλιάζει τα κομμάτια της και
την παρασέρνει μακριά.
(1917)
Ω νύχτα
Μες απ’ την μεγάλη ανησυχία της αυγής
αποκαλύπτονται τα κατάρτια.
Φύλλα, αδελφή φύλλα,
ακούω τον θρήνο σου.
Φθινόπωρα,
ετοιμοθάνατα γλυκύτατα.
Ω νεότητα,
η ώρα του αποχωρισμού μόλις πέρασε.
Οι ανοιχτοί ορίζοντες της νεότητας
ελεύθερη ορμή.
Κι εγώ έρημος ακόμα.
Χαμένος σ’ αυτή τη λαβυρινθώδη μελαγχολία.
Όμως την νύχτα σκορπίζονται οι αποχωρισμοί.
Ωκεάνιες σιωπές,
αστρικές φωλιές της παραίσθησης,
ω νύχτα.
(1919)
Αδέρφια
Σε ποιο σύνταγμα ανήκετε
αδέρφια;
Λέξη που τρέμει
μες στη νύχτα
Φύλλο που μόλις γεννήθηκε
Μες στον θαυμαστό αέρα
ξαφνικά εξεγείρεται
σ’ ετούτο τον άνδρα
στην ευθραυστότητά του
Αδέρφια
(1943)
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος
Αναδημοσίευση από: https://ologramma.art/poiimata-toy-giuseppe-ungaretti/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου