Ω μοναξιά, μοναδική μου συντροφιά,
ω μούσα του θαύματος,που έδωσες στη φωνή μου το φθόγγο
που ποτέ δε σου γύρεψα,
αποκρισου στο ρώτημά μου : σε ποιον μιλώ;
Απών του πολυθόρυβου καρναβαλιού
διασκεδάζω τη θλίψη μου χωρίς φίλο,
μαζί σου,αφέντρα της καλυμμένης όψης,
πάντα καλυμμένη, όταν συνομιλείς μαζί μου!
Μετάφραση: Κώστας Τσιρόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου