Κοιτάχτε αυτό το πλοίο που βυθίζεται στον κόσμο.
Η πρύμνη κάτω από τα κύματα βαραίνει
ενώ ολοένα η πλώρη του διάφανη υψώνεται – Κοιτάχτε
τι καθαρό σκαρί, χωρίς μπαλώματα.
Ποτέ του δεν λογάριασε το σάλο που το κύκλωνε
ποτέ του δεν παζάρεψε τα πάθη του και τώρα
πόσο αψήφιστα βυθίζεται στον κόσμο
Με ορθή την πλώρη στο γαλάζιο φως – Κοιτάχτε,
σείς όλοι, που απ' την απελπισία σας να ζήστε τη μικρή
ζωή σας,
αρπάζεστε απ΄ τα ρούχα του πιο ανάξιου θανάτου.
Γενική Αίσθηση, 1954
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου