Σκέψεις του Κ.Καστοριάδη για την πολιτισμική δημιουργία

1.To σοκ που προκαλεί ένα έργο είναι αφύπνιση.

2.Η ένταση και το μεγαλείο του είναι αδιαχώριστα από τον κλονισμό και την ταλάντευση του κατεστημένου νοήματος.

3.Υπάρχει ψευτο-νεωτερισμός και ψευτο-ανατρεπτισμός.

4. Η δημιουργία ολοένα περισσότερο μετατρέπεται σε ερμηνεία και η ερμηνεία ολοένα περισσότερο εκφυλίζεται σε σχόλιο, και σχόλιο του σχολίου.

5.Η εποχή μας επινοεί τις πλασματικές της ιδιοφυΐες

και καταστρέφει την κριτική λειτουργία.

6. Αυτό που στον σύγχρονο κόσμο εμφανίζεται ως κριτική είναι απλή προώθηση της παραγωγής που διατίθεται προς πώληση.Αυτή η προωθητική κριτική ασκεί μια λειτουργία διακρίσεων. Ανεβάζει στα σύννεφα οτιδήποτε παράγει μόδα ή ικανοποιεί τη μέση κοινή γνώμη.

Και αντί να αποδοκιμάζει , σωπαίνει, θάβοντας στην σιωπή.

7. Οι ειδικοί κάνουν λάθος , όταν κρίνουν με πολλή συνέπεια το στυλ, αλλά δεν έχουν μάτια για την φλόγα.

8. Εκεί που δεν υπάρχει παρόν, εκεί, πολύ περισσότερο, δεν υπάρχει και παρελθόν.

9. Ο πίνακας , όπως το μυθιστόρημα, όπως το θεατρικό έργο εμπεριέχει στην ολότητά του, την κοινωνία, μέσα στην οποία εμφανίζεται.

10. Κάποιος που πέρασε την παιδική και εφηβική ηλικία του κοιτάζοντας τηλεόραση, σαράντα ώρες την εβδομάδα, θα μπορούσε να διαβάσει τον Ηλίθιο του ΝΤοοστογιέφσκυ ή έναν σύγχρονο «Ηλίθιο» ;

Θα μπορούσε να συμμετάσχει στη μυθιστορηματική ζωή, στον μυθιστορηματικό χρόνο, να πάρει την αναγκαία στάση δεκτικότητας ή ελευθερίας για να τον συνεπάρει ένα μεγάλο μυθιστόρημα,

κάνοντας το συγχρόνως κάτι για τον εαυτό του;

Από το βιβλίο του Κ.Καστοριάδη Το περιεχόμενο του σοσιαλισμού, ( στα γαλλικά,1979) 1986, εξαντλημένο.

Αντλήθηκε απ' το προφίλ της Αλεξάνδρας Δεληγιώργη στο fb