«…Αν δεν προσέχουμε το χέρι που θανατώνει με προφυλάξεις, δεν αντιμετωπίζουμε σωστά τη ζωή.
Χωρίς ευγνωμοσύνη και ήθος, ο μεγαλοφυής θα ήταν ανυπόφορος.
Ωριμότητα στον άνθρωπο σημαίνει να βρίσκει πάλι τη σοβαρότητα με την οποία έπαιζε, όταν ήταν παιδί.
Οφείλουμε να ξεπληρώνουμε το καλό και το κακό, αλλά σε εκείνον που μας το προξένησε.
Μας ενοχλεί η ματαιοδοξία των άλλων, μόνον όταν απειλεί τη δική μας.
Όταν οι άλλοι μας καταριούνται, δεν είναι ανθρώπινο να τους δίνουμε την ευχή μας…»
Φρ. Νίτσε, Πέραν του καλού και του κακού
.........................................................................................................................................................................
«… Μόνον ο κίνδυνος μας κάνει να μάθουμε τα μέσα που διαθέτουμε, τις αρετές μας, την πανοπλία και τα όπλα μας, το πνεύμα μας. Μόνον αυτός μας αναγκάζει να είμαστε δυνατοί.
Πρώτη αρχή: Πρέπει να έχει κανείς ανάγκη να είναι δυνατός, αλλιώς δεν πρόκειται να γίνει ποτέ..».
Φρ. Νίτσε, Λυκόφως των θεών
......................................................................................................................................................................
Η ευτυχία βρίσκεται πάντοτε στο μέλλον, αλλιώς στο παρελθόν. Το παρόν μπορεί να συγκριθεί με ένα μικρό σκοτεινό σύννεφο που ο άνεμος το παρασύρει πάνω από μια ηλιόλουστη πεδιάδα. Μπροστά και πίσω από το σύννεφο τα πάντα είναι λαμπερά και φωτεινά, μονάχα το ίδιο το σύννεφο ρίχνει πάντα μια σκιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου