Η στάθμη του σώματος ποικίλει
από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Είναι όπως λέμε: να το φεγγάρι
και αυτό ουσιαστικά είναι ένα
ψάρι στη λίμνη και η λίμνη
σιγά σιγά αποξηραίνεται και σε φωνάζω
με το μικρό σου όνομα.
– Μια τρύπια δεκάρα όλα
στον πάτο της λίμνης
μέσα στη λάσπη και στο όραμα.
Γιάννης Κοντός, Η στάθμη του σώματος, Μεταίχμιο 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου