Αλέξανδρος Μπάρας - Εκείνο το χέρι

Ένα χέρι λεπτό, σπασμωδικό,

με φλέβες γαλανές στην κέρινή σου σάρκα,

μ' εξαίσια δάχτυλα

και σα σβησμένα ρόδα νύχια,

μυστηριώδες, διαφανές,

όσο λεπτό, τόσο ισχυρό,

τόσο αδυσώπητο ένα χέρι

πόχει τις ώρες του και ξέρει τον καιρό

-πόσο βαθιά και τραγικά τον ξέρει!-

έρχεται κάθε τόσο και μου ανοίγει

την πόρτα της ψυχής μου,

συνήθως προς το βράδυ όταν μαδάει το φως,

πότε καινούργιες όψες και φωνές

για να μου φέρει

και πότε για να πάρει τις παλιές

-τις τόσο αγαπημένες!-

προς άλλα μέρη

όπου εκείνο ξέρει, μονάχο να μ'αφήνει

ένα χέρι με φλέβες γαλανές

που σε κανένα σώμα δεν ανήκει

Ένα χέρι με φλέβες γαλανές

μυστηριώδες, διαφανές,

για τελευταία φορά

κάποια βραδιά

την πόρτα μου θ' ανοίξει,

και στο σκοτάδι, τα λεπτά

τα δάχτυλά του στο λαιμό μου

γύρω θα τα σφίξει

να με πνίξει...

Πηγή: Ανθολογία Περάνθη

Αναδημοσίευση από: https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B1/%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%B1%CF%82