Τα δάχτυλά του γεμάτα αίματα και μύρισε
ὁ παράδεισος τῶν ματιῶν της. Τό τελάρο γεμί-
ζει κίτρινο καί μαῦρο. Τά χρώματα εἶναι παρ-
μένα ἀπό τήν φύση καί τόν ἐσωτερικό του
χῶρο καί θέλουν νά γυρίσουν πίσω. Ἐκεῖνο τό
οὔλτρα μαρίν τρέμει στό φῶς τοῦ δειλινοῦ.
Χωρίς περιστροφές τά χρώματα ἔχουν τή δική
τους ζωή. Ἐκεῖνο τό ἀσημί τό Βυζαντινό καί
πίσω ἀπό τόν πίνακα οἱ ἀμμουδιές τοῦ Θεοῦ
ἀστράφτουν. Κάτι ἡλιοβασιλέματα θέλουν νά
γίνουν γρηγορότερα νύχτα καί ὁ ζωγράφος ρί-
χνει τό μαῦρο σάν νεράκι στόν οὐρανό. Τό βε-
ρονέζε σάν κύμα μᾶς σκεπάζει, ἀλλά ὁ Πικάσο
ἤξερε τά χρώματα πρίν κἄν γεννηθεῖ. Συνέχεια
στόν ὕπνο του ἔκλαιγε γιά τήν ἀφαίρεση καί
τήν πρόσθεση τῶν χρωμάτων. Σέ ἕναν ἀπό τούς
τελευταίους πίνακες σιγά-σιγά σχηματίζονται
τά πρόσωπα ἀπό τό ἔργο τοῦ Εὐγένιου Ο’ Νίλ
«Μακρύ ταξίδι τῆς μέρας μές στή νύχτα». Τήν
ἄλλη μέρα ὁ ζωγράφος βούτηξε τό κεφάλι του
στά χρώματα γιά νά τά δεῖ καλύτερα. Μετά
ἔπινε συνέχεια οὐΐσκι γιά νά τά ξεχάσει ὅλα καί
νά τά πετάξει ἀποκαΐδια στό δρόμο γιά νά βγεῖ
οὐράνιο τόξο καί πονάει πολύ καί κολυμπάει
στήν κίτρινη θάλασσα. Μά ἔφτασε τόσο μα-
κριά;
Θανάσιμα Επαγγέλματα, Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2014.
Πηγή: https://www.facebook.com/gelbesi/posts/pfbid02gJQ2tBZmEGkxtZggWyEnUdz9N3XQikyKPWKh4NMkiKUWqL1du3UNrzrcpdnhk9FKl
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου