Σπύρος Μεϊμάρης - Ο χρόνος

Πώς περνάει ο καιρός! Όλα ευτυχισμένα ηχούν.
Από μακριά φαίνονται όλα τα κτήματα με το στάρι.
Στο βάθος διακρίνονται τα πατητήρια με τη σταφίδα.
Μια μικρούλα ψυχή ταξιδεύει πίσω στο Χρόνο.
Όλα ευλογημένα είναι πιστεύει και αναθαρρεύει.
Ήσυχα τα κλήματα γέρνουν από το βάρος των σταφυλιών.
Νωρίς έφυγαν κάποιες ψυχές, τυραννισμένες μες στο Χρόνο.
Μαζί σας βρίσκομαι και αναγιγνώσκω τα ιερά βιβλία.
Από ψηλά μαζί τα βλέπουμε όλα τα ωραία που μας μιλούν.
Εδώ και τώρα απολαμβάνουμε τις ήσυχες στιγμές μαζί.
Υπήρξαν κάποια πράγματα που μας στενοχώρησαν κάποτε.
Θα προσπαθήσω να δέσω τις στιγμές αυτές σ’ ένα κόμπο.
Ταξιδεύω πάνω σε μύρια κύματα, όμορφα, αναπαυμένα.
Ο πατέρας κι αυτός ήσυχος απ’ όλα, αναπαύεται ψηλά.
Θα σας δω όλους μαζί εκεί πάνω όπως σας είχα υποσχεθεί.
Ένα τέταρτο απόσταση το ένα σημείο απ’ τ’ άλλο.
Το φως όλα τα διαπερνά, όλα τα στολίζει, τα εορτάζει.
Περπατούσα τότε σ’ όλες τις δύσκολες γειτονιές.
Τα μάτια μου έκαναν ν’ ανθίζουν όλοι οι μαχαλάδες.
Ένας συνεχής ύμνος εξέρχεται απ’ τα χείλη μου.
Τ’ αφήνω όλα να τα περιποιηθούν οι άλλοι ενώ εγώ ξεχνιέμαι.
Τριγυρνώ στα ίδια μέρη με τα παλιά, γεμάτος πόνο.
Φυγοδικώ σε όλες τις τοποθεσίες, καταδιωκόμενος
από τους ανθρώπους.
Πονάνε τα μεριά μου, πονάει η καρδιά μου, το μέσα μέρος.
Όλα αντηχούν συνειρμούς, φαντασίες, οράματα, τέτοια και άλλα.
Θα υψωθώ, θα χαμηλώσω, θα δω και θ’ αρπάξω τις εντυπώσεις.
Βέβαια βαριά είναι όλα, το ήξερα πάντα, τίποτα δεν αλλάζει.
Και όμως με γνωρίζουν οι ψυχικές τοποθεσίες,
μου γνέφουν, με χαροποιούν.
Κάθε στιγμή ομονοεί με τον εαυτό της, δεν τη νοιάζει.
Σήμαντρα ακούγονται στην εξοχή, ανάμεσα στα δέντρα.
Τρέχω όλος χαρά προς τις σιδηροδρομικές γραμμές.
Υπήρξαν σπουδαίοι ποιητές, τους γνώρισα
και δεν συγκρίνομαι μ’ αυτούς.
Μου αρκεί που άκουσα τη φωνή τους να τραγουδάει.
Όλα δικά μου τα είχα από μικρός, το είχα καταλάβει.
Δεν το ξέχασα εντελώς με τα χρόνια, ευτυχώς.
Τώρα κάθομαι και συλλογιέμαι τόσα και τόσα πράματα.
Κανείς δεν μου σκιάζει τον ήλιο, αυτό το γνωρίζω.
Είμαι ήσυχος, λυτρωμένος, αφημένος στο πέρασμα
του Χρόνου.

Πηγή:  Σπύρος Μεϊμάρης, Επίλεκτα ποιήματα και άλλα κείμενα (2012-2022), εκδ. OPPORtUNA, 2023