Γιάννης Κουτσοχέρας - Δύο ποιήματα

Ροδοχάραμα

Στη σπουδάζουσα νεολαία της χώρας μου

Κούροι - Κόρες της Σπουδής!


Φως ο νους,
Η καρδιά φλόγα.
Η κραυγή σας
γλώσσα πύρινη -
κοφτερή.
Και η κραυγή
και η φλόγα
και το φως
τραγούδι γίνηκαν βουερό -
το περίτρανο τραγούδι της κραυγής και της φυλής μας
Χαίρε, ω χαίρε Ελευθερία!

Τέτοιες ώρες
τρανές ώρες
μόνο εοείς
και τα πουλιά τα ελεύθερα
ξεδιπλώνετε τον άνεμο και πετάτε με το αγέρι.

Και ξεμούδιασαν
και εγέρθηκαν
και ορθώθηκαν τα κορμιά.

Άρχισε το ροδοχάραμα...

Ο Έφηβος των Αθηνών

Είμαι ο Διομήδης- ο έφηβος των Αθηνών

που έθαψα με της καρδιάς μου το αίμα

την τρανή κραυγή της λευτεριάς

τραγουδώντας την και αποχαιρετώντας.