Γιώργος Ματθαίου Οικονόμου - Υστερόγραφο

Δεν έχω πια ψευδαισθήσεις.
Καμιά ελπίδα ατομικής μας δικαίωσης δεν υπάρχει.
Γεννιούμαστε και πεθαίνουμε έτσι· όπως οι μύγες.
Και πάντα, όλα τα χρόνια μας, έρημοι κ' έρημοι, έντρομοι και γυμνοί, 

στριφογυρίζουμε πάνω- κάτω μέσα σ' αυτή την απέραντη αίθουσα της αναμονής, περιμένοντας και περιμένοντας τη σειρά μας.
Ωστόσο θα συνεχίζω να φωνάζω για βοήθεια.
Κι αυτό, γιατί μονάχα έτσι μπορώ και παίρνω αναπνοή.

Από το βιβλίο του: Εφτά διηγήματα, Εκδόσεις Δωδώνη, 1972.

Πηγή:https://www.facebook.com/ratsikalor/posts/pfbid0qUoUSXZ921YnsNh1Kbc6TAUbGT4umWDnZpZvAvLLehGKZvY1rfmArQ47GDt2Njcyl