Φεγγάρι,
τρύπα και μάτι τ’ ουρανού,
φλόγα ψυχρή,
στο δέος της αμφιλύκης
μια σιωπή που τραγουδάει
Φεγγάρι που θρέφει το φόβο
και φεγγάρι των αστρών παιδιών παιγνίδι
Φεγγάρι ολόγιομο,
άλλοτε κατάσπρο
κι άλλοτε μπακίρα μαυρισμένη,
όταν βιάζεται
στης συννεφιάς τον κόρφο
να χαθεί
Βασίλης Πανδής (1997 )
Πηγή: Χάσμα βαθύ, Εκδόσεις: Οδός Πανός, 2018.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου