To σώμα σου ποθώ γλυκέ μου έρωτα
Το σώμα σου
Απόψε μέθυσα από του καλοκαιριού τις μυρωδιές
Κι απ’ το μακρύ βαυκάλημα των τριζονιών
Που αγαπιούνται μέσα στα φυλλώματα
Έλα
Μπροστά στον αφρό μιας θάλασσας που εκρήγνυται
Πάνω στα βότσαλα που φίλαγαν τα πέλματά μας πριν
Που αγκαλιασμένοι κερνούσαμε ευφροσύνη τον άνεμο
Έλα
Θέλω να πλέξω τα μαλλιά μου γύρω από τη μέση σου
Και ν’ ανασάνω τη δροσιά που κολυμπάει στα μάτια σου
Έτσι καθώς θα στάζεις μέσα στην παλάμη μου
Έλα!
Στον ουρανίσκο σου επιθυμία να με στριφογυρίσεις
Kι αλμύρα ερεθιστική στης γεύσης σου την προσδοκία
Λησμονώντας γλυκά εσένα κι εμένα
Να θυμάσαι εμάς!
Όταν απειθάρχητα μέσα μου θα καρφώνεις
Πυρακτωμένη την υπόστασή σου
Στο ξύλο της ύπαρξής μου
Έλα
Και μείνε εκεί
Ρανίδα σφαλισμένη επάνω μου
Βαθιά χυμένη μες στους πόρους μου
Στης σάρκας φωλιασμένη τη λαχτάρα
Έλα!
Η νύχτα μας καλεί ηχώ μας
Κόκκινο να χυθούμ’ εμείς κρασί
Μες σε μια θάλασσα κατάμαυρη
Καθώς θ’ αποτεφρώνεται από πόθο
Από τη συλλογή Δηλητήριο σε μέλι (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου