Με την ριπή του ανέμου στα μαλλιά
Της γυναικός που στροβιλίζεται μεσʼ το σαλόνι
Και παίρνει τη ζωή όπως της έρχεται
Και με στολίδια και παιδιά
Που τη λατρεύουν κι όλο λέγουν τʼ όνομά της
Και με τους άντρες που σηκώνουν
Όρθιο το χέρι τους στον ουρανό
Μεσʼ την εξαίσια λειτουργία των παλμών τους
Στον στρόβιλο του βαλς που πλησιάζει
Τα στήθη τους στα στήθη της γυναίκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου