Μην τον ξεχάσεις τον νεκρό,
ποτέ μην τον ξεχάσεις.
Λησμονημένος, γυρνάει
στα όνειρα.
Φέρνει χαμόγελα παλιά·
κι ένα τριαντάφυλλο λευκό
ίδιο μαχαίρι.
Σύρε και στάξε στον νεκρό
ένα υγρό σημάδι,
να σε νιώσει.
Κι αν είναι τα μάτια σου στεγνά,
κέντα του ένα μαντήλι.
Άστον να λιώσει, να σωθεί,
να φύγει, να ησυχάσει.
Βαγγέλης Φίλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου