Ακου- Ένα πουλί ετοιμάζεται
να κελαηδήσει
κοίτα- η μέρα ρόδινη να ορθρίσει
ένα παιδί να γεννηθεί
δυο ερωτευμένοι γέρνουνε να φιληθούν.
Φοβέρες, κεραυνοί, μίσους σεισμοί
γδούποι ανατριχιαστικοί
αίματα μαύρα και καημοί
δονούν τον κόσμο, τον παραμορφώνουν.
Όμως κοίτα:
Μέσα στο χαλασμό
μια νέα χρυσαλλίδα σκίζει το κουκούλι της
βγαίνοντας στων ανθών το φως
ανοίγει το μπουμπούκι του
θαύμα πορφυρό πάνω απ τις λάσπες
ένα ρόδο.
Δε γίνεται, δε γίνεται
όσο κι αν τον υπονομεύουν
αυτός ο κόσμος να χαθεί.
Η ομορφιά του, αξετίμητη
εμπνέει, επουλώνει, αναδημιουργεί.
Ο,τι κι αν γίνει
κάποια μέρα, τελικά
η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.
Λένα Παππά
(δημοσιεύεται στο περιοδικό Εμβόλιμον,τεύχος 81-82)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου