Δαρβίνος.
Λένε πως διάβαζε ρομάντζα για να ηρεμεί,
Όμως ορισμένα είδη:
Τίποτα που να μην ήταν happy end.
Αν κατά τύχη δεν συνέβαινε αυτό, νευρίαζε
κι έρριχνε το βιβλίο στη φωτιά.
Αλήθεια ή ψέματα
Θέλω να το πιστεύω.
Ψάχνοντας στο μυαλό του τόσες φορές και τόσα
μερη,
θα βρεις πολλά για είδη που πεθαίνουν,
ο θρίαμβος των ισχυρών επάνω στους αδύνατους,
ο ατελείωτος πόλεμος για επιβίωση,
όλοι στο τέλος καταδικασμένοι αργά ή γρήγορα.
Κέρδισε το δικαίωμα στο happy end τουλάχιστο
μεσ τη λογοτεχνία
με τις σμικρύνσεις της.
Γι αυτό και τ' απαραίρητο
επαργύρωμα,
των εραστών η επανένωση, των οικογενειών η
συμφιλίωση, των αμφιβολιών το σκόρπισμα, της
πίστης η επιβράβευση, των περιουσιών το ξανακέρδισμα, των θησαυρών η ανακάλυψη, των κακών γειτόνων η μεταστροφή, των καλών ονομάτων
η αποκατάσταση, η αποθάρρυνση της απληστίας,
οι υπηρέτριες να παντρεύονται τους πλούσιους,
οι ταραχοποιοί να διώχνονται στο άλλο ημισφαίριο,
οι πλαστογράφοι των εγγράφων από τις σκάλες
να πετιούνται, οι αποπλανητές έλεος να ζητούν
απ' την αγία τράπεζα, τα ορφανά να προστατεύονται, οι χήρες να παρηγορούνται, οι υπερήφανοι να
ταπεινώνονται, οι πληγές να θεραπεύονται,
οι άσωτοι υιοί να γινονται δεκτοί στο σπίτι, φλυντζάνια της λύπης να ρίχνονται στη θάλασσα,
μαντήλια μουσκεμένα δάκρυα για τη συμφιλίωση,
πανηγύρια και χαρές,
κι ο σκύλος Fido,
που στο πρώτο κεφάλαιο περιπλανιόταν,
επιστρέφει γαυγίζοντας χαρούμενος
στο τέλος.
Mετάφραση: Νεοκλής Κυριακού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου