Όλοι κουβαλάμε, σαν τον Αινεία, τον πατέρα μας
στους ώμους.
Όταν είμαστε ακόμα αδύναμοι, το βάρος του
μας εμποδίζει στην πορεία,
αλλά ύστερα γίνεται όλο και πιο ελαφρύ,
ώσπου μια μέρα παύει να γίνεται αισθητό
και αντιλαμβανόμαστε ότι έχει πεθάνει.
Τότε τον εγκαταλείπουμε για πάντα
σε μια στροφή του δρόμου
και σκαρφαλώνουμε στους ώμους του παιδιού μας.
Οράσιο Καστίγιο ( 1934- 2010)
μετάφραση: Χαράλαμπος Δήμου
μετάφραση: Χαράλαμπος Δήμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου