Γιάννης Πατίλης-Ελληνικό αύριο

Το φθινόπωρο δίπλωνε με ήσυχες κινήσεις
την κουβέρτα του ήλιου
ανάμεσα από σταματημένα σύννεφα σαν μεγάλες άσπρες φωνές
μοιράζοντας φωτεινά τετράγωνα στην πλατεία
με τα καροτσάκια και τους τελευταίους τουρίστες.
Ήταν η ώρα κάποιας γενικής επιστροφής
επανόδου στο λαμπρό συρτάρι της μέρας
που τώρα έπρεπε να σφραγιστεί
υπονοώντας την ύπαρξη μιας τελικής δικαιοσύνης…
Στις σκάλες του ηλεκτρικού
κατέβαιναν οι μάζες των ξενιτεμένων
ξενιτεμένων από το ψωμί την καρέκλα τον ύπνο
από την φωνή του παιδιού τους και τη δική τους φωνή·
ξενιτεμένων από τον ανθρώπινο ουρανό στα
τελωνεία του Καίσαρα· πεσμένων στο λάκκο
με τις υποσχέσεις: ν’ αγοράζουμε υλικά από τη μάντρα του θανάτου
ηλεκτρικές συσκευές απορρυπαντικά τηλεοράσεις
απίστευτα αντικείμενα για απίστευτες ανάγκες
λουσμένα στην επιθετική φωταψία των προθηκών…
Γύρω τους φώναζαν παραμορφωτικοί καθρέφτες
με τον υποχρεωτικό οπτιμισμό της θριαμβεύουσας ευημερίας
ατέλειωτες σειρές επιτυχημένων στην αθέατη
πλευρά της σελήνης·
παραπομπές του τσιμέντου
με τα σελοτέηπ οικουμενικών χειρονομιών…
Κι όμως αυτός ο λαός έχει τη δικιά του
ολόκληρη αλήθεια· την απτή γη της ουτοπίας του
πέρα από το μέγιστο χειμέριο κύμα.
Αναγκασμένος να μεγαλώνει από το δέντρο που
μεγαλώνει μέσα του. Πλούσιος
από τις καταθέσεις στην τράπεζα της καρδιάς του.
μέσα στη θάλασσα βρίσκεται το μυστικό του
μες στην παλάμη του τα τέσσερα σημεία του
ορίζοντα –
Έλληνες αποδημούσι και θάλασσαν περώσι
Ίνα γράμματα μάθωσι…
Και πάλι στα ορυχεία και τις φάμπρικες
όταν του ρίχνουν τα χιλιάρικα να σκύβει
στον πάτο της γης και στο σπασμένο ποδάρι του διαόλου
θησαυρίζοντας σοφία απ’ τα κουκιά της πίκρας…
Πολλές φορές αισθάνεται ταπεινωμένο
παρατηρεί ξαπλωμένος τις αφρισμένες περιστροφές της γης
στο φτωχικό ταβάνι της αποδημίας…
αισθάνεται περιττός και αμήχανος…
Όμως μια ένοχη ψυχή είναι απείρως καλύτερη
απ’ την ανυπαρξία της. Μια ένοχη ψυχή
μπορεί και να γιατρέψει την πληγή της.
Μέσα στον πόνο του ακρωτηριασμού θεμελιώνει την αγάπη
ξέροντας πάντα πως η αγάπη νικά με τό ‘να χέρι.


Γιάννης Πατίλης, Μη καπνιστής σε χώρα καπνιζόντων. [Ποιήματα 1970-1980]. Με σχέδια του Δημήτρη Γέρου. Εκδ. Ύψιλον/βιβλία. Αθήνα 1982.