Guillaume Apollinaire-Άλογα διαζώματος

Όταν τα δέντρα σμπαράλια

Από το πυροβολικό όλον τον

Εκτυφλωτικό λευκό Νοέμβρη

Γεράζουν ακόμη πιο πολύ και

Κάτω από το χιόνι και λίγο

Μοιάζουν με άλογα φτερωτά σε

Διάζωμα κυκλωμένο με κύματα

Από σύρματα φούντωνε ξανά η

Καρδιά μου σαν ένα δέντρο την

Άνοιξη με τα πολλαπλά λουλούδια της αγάπης

Όλον τον εκτυφλωτικό λευκό

Νοέμβρη όταν οι οβίδες μ΄ ανατριχίλα τραγουδούσαν

Και τα νεκρά άνθη της γης ανάδιναν τις νεκρικές οσμές

Εγώ καθημερινά ανιστορούσα την αγάπη μου στην

Μαγδαληνή

Το χιόνι πιέζει πελιδνά λουλούδια στα δέντρα και

Σκεπάζει με ερμίνα σαν πένθος λευκό τ΄ άλογα του

Διαζώματος

Από παντού φαίνονται εγκαταλειμμένα κι εφιαλτικά

Μουγκά άλογα όχι με χάντρες αλλά χαντακωμένα

Και εγώ ξάφνου τα ντύνω με κόκαλα και σάρκα

Σαν ένα θεσπέσιο κοπάδι παρδαλόχρωμα άλογα

Πιλαλώντας σιμά σου καθώς τ΄ αφρερά κύματα της Μεσόγειος

Κομίζοντάς σου τον έρωτά μου ω ροδόκρινε Πάνθηρα

Ω περιστέρια άστρο γαλανό

Ω Μαγδαληνή σε λατρεύω με ηδονή

Αν νοσταλγήσω τα μάτια σου νοσταλγώ κελαρυστές πηγές

Αν νοσταλγήσω το στόμα σου τριαντάφυλλα φυτρώνουν

Αν νοσταλγήσω τα στήθια σου ο Παράκλητος κατεβαίνει

Ω περιστέρι διπλό στον κόρφο σου και έρχεται να λύσει

Την γλώσσα μου του ποιητή για να σου ξαναπώ σ΄ αγαπώ

Το πρόσωπό σου είναι ένα μάτσο λουλούδια

Σήμερα σε θωρώ όχι Πάνθηρα μα Πανανθή

Και σ΄ αναπνέω ω Πανανθή μου

Ανεβαίνουν επάνω σου όλα τα κρίνα

Σαν παιάνες αγάπης και χαράς

Και τα τραγούδια αυτά φτεροκοπούν ολόγυρά σου

Και με φέρνουν στο πλευρό σου στην όμορφη Ανατολή σου

Και κρίνοι με μεταμορφώνουνε σε φοινικιές

Και μου γνέφουνε με δάχτυλα πλατιά

Τη νύχτα αναβλύζει η ρουκέτα άνθη φεγγερά

Και πέφτει κάτω σαν βροχή δάκρυα σεπτά

Απ΄ τη χαρά τιναγμένα μακάρια δάκρυα

Και σ΄ αγαπώ όπως μ΄ αγαπάς Μαγδαληνή

Μετάφραση: ΝΙΚΟΣ ΣΠΑΝΙΑΣ

Πηγή:https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2930767113918455&id=100009555841844