Ρογήρος Δέξτερ-Memoria et Nihil

Μια άσχημη μέρα
Θα ξαναβρώ την ομορφιά σε μια λέξη
Που θα είναι ίδια η γαλήνη
Τού να ξέρεις ότι δεν υπάρχεις στο μέλλον
Καμιά ιστορία δε σε αναγνωρίζει
Κανένα χρονικό ηρώων δε σε περιέχει
Δε σε θυμούνται οι άνθρωποι και οι βάρδοι
Ή οι ραψωδοί δε μνημονεύουν
Το αθόρυβο πέρασμά σου από τα γεγονότα• θα τη
Βρω αυτή τη λέξη
Φωνάζοντας στα βουνά τ' όνομά της
Πάνω απ' τους καταρράχτες από κρύσταλλο
Και τα σύννεφα θα δείξουν πρόσωπο
Σαν ένα μέρος της φωνής της
Χαμένο σε αρχαία δάση όπου όλοι
Και προπάντων οι άγουροι της νιότης
Συνηθίζουν να σωπαίνουν
Στα χείλη βάζοντας το δάχτυλο
Όπως όταν περνούν οι Νύμφες
Κόρες ντυμένες στα χρώματα του φεγγαριού
Κόρες μοιράζοντας σαγήνη
Παίζοντας με τις όμορφες λέξεις
Που βαστούν γλυκά τις νύχτες και τα μεσημέρια
Σαν το φιλί μέσα στο στόμα τους•


Ρογήρος Δέξτερ (Θεσσαλονίκη 1979)

Πηγή: https://trenopoiisis.blogspot.com/2019/11/rogiros-dexter-memoria-et-nihil.html