Κοιτάζοντας στα μάτια την αλήθεια,
όταν τη βρήκες, δεν σου φάνηκε αληθινή.
Έμοιαζε πιο πολύ με φαεινή
ιδέα που καταντάει συνήθεια.
Και καθώς δεν μπορούσες να υποφέρεις
το ψεύδος, ένιωθες πως θα έμπαινες στη γη.
Στη θάλασσα πεθαίνουν μόνο οι ναυαγοί,
όταν δεν βρίσκουν, να πιαστούν, μαδέρι.
Εσύ βρήκες, μα δεν σε κράτησε πολύ.
Τώρα στο στήθος σου μιά τρύπα, σήραγγα που βγάζει
ψηλαφητά στα υπόγεια του Παραδείσου,
εκεί όπου η οροφή δεν στάζει.
Κι όπου μαζί σου φτερουγίζουν σιωπηλοί
άγγελοι που έχουν γίνει οπαδοί σου.
(Από τη συλλογή : «Στη νήσο των Μακάρων», σελ.28 εκδ. Κέδρος, 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου