Γιώργος Σαραντάρης - Πρόλογος

 

Στους φίλους μου

Κόβεται η δική μας αναπνοή,

χάνεται ο χρόνος, παιδιά·

σε φωνή μοιάζει

που ζύγωσε

μας προσπέρασε

μα δεν ακούστηκε,

κι ένας από μας, ο πιό καλός,

ελπίζει ακόμα

αλλά ντρέπεται να το πει...