Θεοδόσης Βολκώφ - Τρία ποιήματα

Ο PIETRO ARETINO εν έτει 2013

Φίλτατοι ποιητές, σονετογράφοι,

μην εξαντλείστε εξαντλώντας ρίμες•

στραφείτε σε μηρούς, γλουτούς και κνήμες.

Υπέρτατο αυτό που η Φύσις γράφει

στα χοϊκότατα -και μόνο- εδάφη,

που δεν αναγνωρίζουν στίχων πλήμες.

Τις κρονικές απαρνηθείτε λήμες.

Ξεπερασμένοι πια κι οι πορνογράφοι

μοιάζουν την σήμερον που ο καθένας

πιο πίθηκος κι απ’ τους πιθήκους μοιάζει.

Αφήστε τα καμώματα της πένας•

κανέναν, όπως τότε, δεν ταράζει.

(Κι έτσι όπως ξεπετάτε τα σονέτα,

βρείτε και κάποια για καμιά ξεπέτα.)

ΟΠΟΥ

Ο PIETRO ARETINO εν έτει 2013

ΑΝΤΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΦΙΛΟΝ ΠΟΙΗΤΗΝ

Μαύρο σκυλί, πιθήκι, ουρακοτάγκο –

πες με όπως θες• εγώ καλά το ξέρω

πως σώματα μοχθώ να επαναφέρω

στον Στίχο μου, στη Γλώσσα• μα τον σπάγκο

που με κινεί άλλος κρατά και παίζει.

Παίζω κι εγώ τον ρόλο του αναβάτη,

γυρεύοντας το πλέον και το κάτι,

στο χώμα, στο κρεβάτι, στο τραπέζι.

Ο Στίχος, ασφαλώς, θα εξευγενίσει

την άθληση της γενετήσιας πράξης,

πηδήσει ο ποιητής ή δεν πηδήσει•

εμένα, ωστόσο, αλλιώς μην με κοιτάξεις.

Κι αν στίχους στα κορμιά τους πάντα οφείλω,

με ξέρω και με λέω Μαύρο Σκύλο.

Ο PIETRO ARETINO εν έτει 2013

Όπου ο PIETRO ARETINO εν έτει 2013

ακούει, θέλοντας και μη,

τις «συμβουλές» διαφόρων

και, ασφαλώς, τις απορρίπτει

Εν έτει δυο χιλιάδες δεκατρία,

(τω σωτηρίω, πώς αλλιώς;) μού λένε –

«Λογά, ανεπρόκοπε, παραλυμένε,

Πέτρο, έγινες σχεδόν τριάντα τρία.

Είν' ώρα τον χορό του Ησαΐα

κι εσύ, όπως και τόσοι, να χορέψεις.

Γερνάς, Πετρή. Καιρός να το χωνέψεις.

Ν' ανοίξεις σπίτι κοίτα. Είναι χρεία».

Οι σκέψεις μου είναι τόσο μπερδεμένες...

Σας φαίνομαι ηλίθιος ή γενναίος;

Έχω γνωρίσει τόσες παντρεμένες,

(με γνώση βιβλική) που νιώθω δέος.

Δεν έχω τόση τρέλα ούτε θάρρος.

Γαμπρός; Ποτέ!... Αν θέλετε, κουμπάρος.

Πηγή:https://vnottas.blog/tag/%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%BA%CF%8E%CF%86/