Χ. Ρ.
Εσύ δεν κάνεις για δω
είσαι ακόμη «αμαλάκιστος», του είπαν
και τον έδιωξαν.
Ήταν δεν ήταν έντεκα χρονώ
και πώς να τα ’βγαζε πέρα με τα θηρία της λαχαναγοράς·
μα πού να ήξεραν
την ευδόκιμη μετ’ ου πολύ θητεία του
στο θανάσιμο για τα ήθη εκείνου του καιρού αμάρτημα
– μια ιστορία εξίσου οδυνηρή
αλλά δεν είναι του παρόντος –
Θα ’βρισκε αλλού δουλειά
θα χτυπούσε άλλες πόρτες
τι άλλο του έμενε με τον πατέρα του στις εξορίες
και τη μανούλα του ολημερίς στις φάμπρικες.
Μου αφηγήθηκε το περιστατικό χρόνια μετά
ψημένος πια για τα καλά με τις δικές του εξορίες
τη δικηγορική και τα κρυφά χαρτιά του,
διόλου τουτέστιν «αμαλάκιστος»!
Λευκόθριξ
γάστρων ολίγο λόγω της οινοφλυγίας
μ’ ένα μπαλονάκι στην καρδιά
στ’ άπατα πνιγμένος
από τη μαλακία της λεγόμενης μεταπολίτευσης.
Ανιπτόποδες και σφενδονήτες, 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου