Ρώμος Φιλύρας-Στο χορό

Κι ενώ δε χόρευα κι ενώ δε σε κυττούσα,

μελαχρινή κι αν ήσουνα, ξανθή κι ή ρούσα,

μέσα στα ταίρια που χορεύαν στον καθρέφτη,

ανέγγιχτος ο ίσκιος μεσ᾿ στα βάθη πέφτει.

Κι έλεγα κι ήσουνα η ίδια , η πρώτη-πρώτη,

πως ήταν η ζωή νέα και ωραία,

με την ορμή και τ᾿ όνειρο και την αγνότη,

μ᾿ ανυψωτή ξανά νιότης σημαία.

Και μια χαρά, ένας ίσκιος, ένα «ευάν»,

στους ίσκιους του καθρέφτη με πλανάν

και μεσ᾿ τη ζάλη του χορού τρικλίζω,

προς το γυαλί γελώντας πως πασχίζω!

Ρώμος Φιλύρας, «Αγάπη», ΠΟΙΗΜΑΤΑ, τόμος Α΄, φιλολογική επιμέλεια Χ.Λ. Καράογλου-Αμαλία Ξυνογαλά, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2013, σ. 243