Το ξεθεμέλιωμα είναι ο κώδικας των θεμελίων,
Η ευγένεια ο επιτάφιος του ευγενούς.
Δείτε πώς σκεπάζουν τον επίχρυσο ουρανό
Οι μπερδεμένες σκιές των πεθαμένων.
Η Εποχή των Παγετώνων έχει πια περάσει,
Γιατί είναι πάγος παντού;
Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος έχει ανακαλυφθεί,
Γιατί χίλια πανιά ανταγωνίζονται για τη Νεκρή Θάλασσα;
Ηρθα σ’ αυτόν τον κόσμο
Φέρνοντας μόνο χαρτί, σχοινί, μια σκιά,
Να κηρύξω πριν από την κρίση
Τη φωνή που έχει κριθεί:
Ασε με κόσμε να σου πω:
Εγώ – δεν – πιστεύω!
Αν χίλιες προκλήσεις βρίσκονται κάτω από τα πόδια σου
Μέτρα και τη δική μου σαν χιλιοστή πρώτη.
Δεν πιστεύω πως ο ουρανός είναι γαλανός.
Δεν πιστεύω στην ηχώ του κεραυνού.
Δεν πιστεύω πως είναι ψεύτικα τα όνειρα.
Δεν πιστεύω πως για τον θάνατο εκδίκηση δεν υπάρχει.
Αν της θάλασσας ο προορισμός είναι να πλημμυρίσει τα χαντάκια
Αφήστε όλο το υφάλμυρο νερό να χυθεί στην καρδιά μου.
Αν ο προορισμός της γης είναι να ανυψωθεί
Αφήστε την ανθρωπότητα να διαλέξει μια κορυφή,
για να ξαναϋπάρξει.
Ενας νέος δεσμός και άστρα λαμπερά
Στολίζουν τώρα τον ελεύθερο ουρανό:
Είναι τα ιδεογράμματα πέντε χιλιάδων χρόνων.
Είναι τ’ άγρυπνα μάτια των μελλοντικών γενεών.
Bei Dao (1949)
(Μετάφραση Αναστάσης Βιστωνίτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου