Τη στιγμή που βάζεις το κλειδί
στην κλειδαρότρυπα
γυρίζοντας τη νύχτα μόνος σπίτι σου
για το βραδινό ύπνο
όλα της μέρας τα ψέματα
και τα προσχήματα διαλύονται.
Η νύχτα με το σχήμα κρεβατιού
σεντονιών που είναι εύπλαστα
στα πιο απίθανα γεωμετρικά σχέδια
της ψυχολογίας ενεδρεύει
και το πολύ κακό
που αν και γνωρίζεις το άνισο του αγώνα
το ύπουλο
ανοίγεις την πόρτα σου κάθε φορά
σαν να’ ναι μια άλλη βραδιά
γυμνός από κάθε χειρονομία, υπόσχεση
και από κάθε ψευδαίσθηση γυμνός
από κάθε τι που λέμε ανθρώπινο.
Και το ζήτημα να μην είναι
αν θ’ αντέξεις ή κι ως πότε
αλλά να πρέπει ν’ αντέξεις.
Γιάννης Νεγρεπόντης ( 1930 – 1991)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου