Είμ' ένας που τη νύχτα φίλο έχω κάνει.
Με βροχή βγήκα - με βροχή 'ρθα πίσω.
Μέχρι το πιο απομακρυσμένο φως της πόλης πήγα
Κοίταξ' από ψηλά το πιο φτωχό της δρόμο.
Πέρασα δίπλ' απ' τον φρουρό της βάρδιας
Κι έρριξα τη ματιά μου χαμηλά δίχως να δώσω εξηγήσεις
Στάθηκα και τον ήχο των βημάτων έσβυσα
Όταν μακρυά μου ακούστηκε κραυγή διακεκομμένη
Πάνω απ' τις στέγες να ρχεται απ' άλλο δρόμο
Όχι να πάω πίσω να καλεί ή ν' αποχαιρετίσει.
Και πέρ' ακόμα σ' έν' αλλόκοτο ύψος,
Ένα ρολόϊ αστρικό στον ουρανό
Να δηλώνει η ώρα, ούτε σωστή και λάθος είναι
Είμ' ένας που τη νύχτα φίλο έχω κάνει.
απόδοση: Νεοκλής Κυριάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου