ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟΣ ΥΠΝΟΣ ΚΑΤΑΚΑΛΟΚΑΙΡΟ
Κουλουριάζεται στα σεντόνια σαν μικρό παιδί
που δεν έχει συνηθίσει το σκοτάδι.
Τρίζει η πόρτα.
Απαλό αεράκι συνάγει όνειρα στα μαλλιά της.
Το δωμάτιο μισοσκότεινο· τζιτζίκια ψαλμωδούν τη θάλασσα
έξω από το
παράθυρό της.
Τη χαϊδεύει με το πιγούνι, φτάνει στο λαιμό
και τον ύπνο της
προσπερνά μ’ ένα φιλί.
Γιώργος Λίλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου