πρέπει να καιν τα γηρατειά όταν πεθαίνει η μέρα·
μ’ οργή, με λύσσα ξέσπασε στον δήμιο της αυγής.
Τον ζόφο αν δίκαιη πληρωμή τον βρίσκει ο στοχαστής
μιας κι η φωτιά του λόγου του δεν λάμπει πέρα ώς πέρα,
σαν έρθει η νύχτα δεν θα πει: νύχτα καλώς να ’ρθείς.
Ο ενάρετος, εξάγγελος μιας μέλλουσας γιορτής,
σαν βλέπει τα έργα του τα ισχνά ξεβράσματα στην ξέρα
με λύσσα και μ’ οργή ξεσπά στον δήμιο της αυγής.
Ο κυνηγός ο αγέρωχος, του ήλιου ο υμνητής,
που αργά εμαθε πως την οικτρή του ήλιου υμνούσε εσπέρα,
σαν έρθει η νύχτα δεν θα πει: νύχτα καλώς να ’ρθείς.
Ο μελλοθάνατος, στο φως που φθίνει πια της γης
το ξέρει ότι το φως γελά σκορπώντας στον αίθερα,
με λύσσα και μ’ οργή ξεσπά στον δήμιο της αυγής.
Κι εσύ, σου δέομαι, στα πικρά που πας ύψη να βγεις,
κατάρα δώσε μου κι ευχή το δάκρυ σου, πατέρα.
Σαν έρθει η νύχτα να μην πεις: νύχτα καλώς να ’ρθείς.
Μ’ οργή, με λύσσα ξέσπασε στον δήμιο της αυγής.
Μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης
Πηγή:https://www.poiein.gr/2021/06/09/dylan-thomas-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%AD%CF%81%CE%B8%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1/?fbclid=IwAR0IlG7lCF2EOW27rydcQaL6kTT14COQzDJnTqK1sVOE-ANQ-52io0fPfGE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου