Απόστολος Μελαχρινός-[Το συναξάρι της σιωπής μαθαίνω]

Το συναξάρι της σιωπής μαθαίνω
σε ομοίωμα ρόδων σε νερά ξενιτεμένων.
Ίσκιων ηχή, ψυχή των λουλουδιών
αντιφεγγίζει θρήνους ξεχασμένων.

Ώρα την ώρα κι απαντέχω κάτι ανεύρετο
στα μυστικά των ξέπνοων μύρων.
Τον έρμο θάλαμό μου εστοίχειωσε
κάποια ματαιότητα ήχινη ονείρων.



Από το βιβλίο: Απόστολος Μελαχρινός, "Τα ποιήματα", επιμέλεια Αγορή Γκρέκου, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 1994, σελ. 142.

Αναδημοσίευση από: http://alonakitispoiisis.blogspot.com/search/label/%CE%9C%CE%95%CE%9B%CE%91%CE%A7%CE%A1%CE%99%CE%9D%CE%9F%CE%A3%20%28%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%A3%29